Devletlerin önemli görevlerinden biri vatandaşların sosyal ve ekonomik kalkınmalarına katkı sağlamaktır. Kamu kaynakları kullanılarak yapılan katkı, bireylerin ekonomik olarak rahatlamasını sağladığı gibi aynı zamanda ülkenin ekonomik gelişmesini de sağlayabilmektedir. Bu hususta yapılabilecek önemli bir adım da işsizliğin azaltılması ve refahın artırılmasıdır. Ancak tüm dünyayı 2020 yılında etkisi altına alan Covid-19 salgını hem bireyleri hem de kurumları ekonomik olarak sıkıntıya sokmuştur. Yaşanan sorunların minimum seviyeye indirgenmesi için kamu kurumlarına daha fazla sorumluluklar verilmiştir. Bunun dışında özel sektörün çalışanları işten çıkarmaması, işsizliğin artmaması ve yeni istihdam olanaklarının ortaya çıkabilmesi için kanun koyucu tarafından istihdamın teşvikine yönelik birçok düzenleme hayata geçirilmiştir. Hayata geçirilen politikaların istihdamın artırılmasındaki veya azalmasındaki rolünün ve kamu kaynaklarının istenilen ölçüde kullanılıp kullanılamadığının ortaya konulması amacıyla bu çalışma yapılmıştır. Çalışmada; işsizliğin azaltılmasına yönelik yapılan yasal düzenlemeler dikkate alınarak Türkiye İstatistik Kurumu’nun işsizliğe yönelik aylık verileri yorumlanmıştır. Pandeminin ilan edildiği 10 Mart 2020 sonrasında kanun koyucu tarafından çıkarılan istihdamın teşvik edilmesine yönelik yasal düzenlemeler 2000 yılı sonrasında çıkarılan istihdamın teşvik edilmesine yönelik yasal düzenlemeler dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Bu çerçevede Türkiye’de özellikle 2000 yılı sonrasında istihdamın teşvik edilmesine yönelik politikaların benimsendiği ve pandemi sürecinde de bu politikaların daha üst seviyede sürdürüldüğü görülmüştür. İstihdamın teşvikine yönelik sürdürülen politikaların pandemi sürecinde etkin bir şekilde kullanıldığı anlaşılmıştır. Ancak bu etkinliğin daha iyi görülebilmesi için pandeminin sona ermesi ve ekonominin normal işlemeye başlamasından sonra yeniden analiz edilmesinin uygun olacağı öngörülmüştür.
Anahtar Kelimeler: İstihdam, Teşvik, Teşvik Politikaları.
|
